Een slangenkuil om van te houden
Tijdens het LNVS Symposium op 8 maart hield zal Sandra Meeuwsen, directeur van het ‘Erasmus Centre for Sport Integrity & Transition’ een inleiding over de relatie tussen vrouwelijk leiderschap en integriteit in de sport. Waarom is het nog steeds spannend om in de sport voor meer vrouwelijk leiderschap te pleiten? Garandeert de toestroom van meer vrouwen in de sport ook meer aandacht voor inclusie, veiligheid en integriteit? Welke uitdagingen zijn er in de sport om feminiene leiderschapscompetenties te bevorderen?
Vanuit een kritische herneming van de begrippen ‘genderdiversiteit’ en ‘leiderschap’ zal Sandra het sportlandschap verkennen op de mogelijkheden en uitdagingen in deze tijd. De integriteitscrisis in de sport biedt een uniek momentum om ingrijpende keuzes te maken. Keuzes die de feminiene veerkracht van sport vergroten en daarmee haar ongekende maatschappelijke waarde. Wie de helende, transformatieve kracht van sport zelf kent en in staat is voorbij goed en kwaad te kijken, kan de sport van binnenuit veranderen. Sandra zal aangeven wat hiervoor nodig is en hoe we hierin onszelf, de sport en daarmee de hele samenleving een enorm grote dienst kunnen bewijzen.
Vorige maand was er bij FBSV een geweldige bijeenkomst over leiderschap en integriteit in de sport, georganiseerd door het landelijk netwerk voor vrouwen in de sport. Een belangrijk thema, met leuke mensen (nee, niet alleen vrouwen), actief in de top- en breedtesport, in de politiek en in de opleidingen. En ik blijf dan worstelen bij de voorbereiding van zo’n dag en tijdens de discussie of het nog nodig is: vrouwelijk leiderschap. Moeten we daar echt nog een apart netwerk voor hebben?
Eén van de thema’s was diversiteit in de sport. De stelling was: ‘Als je meer vrouwen en mensen met een niet-westerse achtergrond laat besturen, dan maak je thema’s zoals sociale veiligheid en integriteit beter bespreekbaar’. En daar zou je een quotum voor moeten hanteren, in navolging van grote beursgenoteerde bedrijven. Een van de deelnemers gaf als voorbeeld dat ze bij een bijeenkomst met de voorzitters van Amsterdamse voetbalclubs de enige vrouw in de zaal was. Dat helpt niet om het voetbal te emanciperen. En toch vind ik dat ook een worsteling. Moeten we echt quota voor geslacht of etnische achtergrond hanteren?
Ook in de zorg en de wetenschap is – ondanks de enorme instroom aan vrouwen in de opleidingen – het aantal vrouwen in leidinggevende posities nog steeds relatief laag. De Nederlandse universiteiten streven er, net als de Hogescholen, naar die verschillen te verkleinen. Toen ik werd benoemd tot hoogleraar aan de UvA in 2015 heb ik – doordat die doelstellingen toen net expliciet uitgesproken werden – meermaals de vraag/grap te horen gekregen dat ik mooi bijdroeg aan het vrouwenquotum. Het voelde weggezet als een quotum. Bozer kon je me niet krijgen. Quota zijn verschrikkelijk als ze over jezelf gaan. Je wil niet aangenomen worden vanwege je geslacht of achtergrond, maar omdat je goed bent in wat je doet. Maar misschien zijn quota niet zo gek als ze over het geheel gaan.Want ook ik merkte tijdens mijn werk dat ik vaak gevraagd werd voor gesprekken met jonge artsen en onderzoekers die zich afvroegen of je als (jonge) vrouw in de wetenschap echt verder kunt komen. En hoe je met vooroordelen omgaat. Ze gaven aan het fijn te vinden een vrouw voor in de zaal te zien en niet alleen mannen. Het versterkte hun perspectief op hun eigen ambities. Nog een klassiek voorbeeld kreeg ik van studenten die me vertelden dat ze bij Prof. Dr. Van Dijk geen vrouw verwachtten en zich even achter de oren krabden over hun eigen vooroordelen.Dus je hebt soms naast je functie ook een andere rol. Als leider met een andere achtergrond dan die van de meerderheid bied je een ander perspectief, je bent een voorbeeld voor een bepaalde groep en je normaliseert een thema. Misschien moeten we daar toch een beetje in dwingen als we echt een nieuwe, diverse generatie leiders willen opleiden. We hebben voorbeelden en ruimte nodig, mensen die we zien en herkennen als talent. Het bijbehorende ongemak nemen we op de koop toe.Het landelijk netwerk vrouwen in de sport heeft zich trouwens tijdens het symposium omgedoopt in de Vereniging voor Diversiteit en Leiderschap in de Sport. Dat scheelt ongemak, want het gaat nu over iedereen. Ik raad je aan om www.sportendiversiteit.nl eens te bezoeken!
Op 8 maart 2022, Internationale Vrouwendag, organiseerde de LNVS haar jaarlijkse symposium met als doel aandacht voor Vrouwelijk Leiderschap binnen de sport. Dit jaar heeft dit symposium het thema ‘Vrouwelijk Leiderschap & Integriteit in de Sport’, omdat er nog veel te winnen valt!
Programma:
17:30u – 18:40u: Inloop met broodje en soep
18:40u – 19:00u: Welkom door Kim Middendorp “Vrouwelijk Leiderschap, wat bedoel je?” *
19:00u – 19:30u: Keynote Sandra Meeuwsen *
19:30u – 20:15u: Panelgesprek met vertegenwoordigers uit de sport(omgeving)
20:15u – 20:30u: Uitreiking Vrouw & Sport prijs
20:30u: Slotwoord en start netwerkborrel
